رفتار پرهیز از عشق چیست
سلامت روان / 2025
راز غافلگیر کننده عشق به خود که اکثر مردم آن را از دست می دهند
در این مقاله
- آیا عشق به خود مراقبت از خود است؟
- مراقبت از خود باعث نمی شود که مردم خودشان را دوست داشته باشند
- آیا عشق به خود خودشیفتگی است؟
- چگونه یاد بگیریم خودمان را دوست داشته باشیم؟
- اصلاح گفتار درونی خود
اکثر مردم عشق به خود را اشتباه درک می کنند - این یک مفهوم پیچیده است زیرا ممکن است انجام آن برای مردم دشوار باشد. چرا؟ خوب، زیرا به طور عجیبی دوست داشتن خود (که اساساً همان چیزی است که عشق به خود است - یا حداقل باید باشد) کاری است که انجام آن برای بسیاری از مردم بسیار دشوار است.
آیا عشق به خود مراقبت از خود است؟
درعوض، افراد ممکن است در زندگی خود با انجام چند عمل «عشق به خود» یا «مراقبت از خود» تلاش کنند. شاید با این تصور که این شیوه‌های «مراقبت از خود» به احساس عشق به خود کمک می‌کنند، یک ماساژ رزرو کنند یا پیاده‌روی کنند، کتابی بخوانند یا یک حمام آرامش‌بخش طولانی داشته باشند، اینطور نیست؟
مراقبت از خود باعث نمی شود که مردم خودشان را دوست داشته باشند
به احتمال زیاد نه، آنها احتمالاً سطح را لمس نخواهند کرد، حداقل به این دلیل که همه باید بتوانند برای کوتاه کردن مو وقت بگذارند! اما همچنین به این دلیل که در یک مثال افراطی، فردی با احترام پایین کسی که از یک حمام آرامش‌بخش لذت می‌برد یا وقت خود را برای خواندن کتاب صرف می‌کند، ممکن است بتواند از آن لحظه لذت ببرد، اما بدون تلاش، چنین شیوه‌های «عشق به خود» هرگز احساس آن شخص نسبت به خود یا تجربه‌اش را تغییر نخواهد داد. عشق به خود
این شیوه های مرسوم مراقبت از خود هرگز به روح افراد کم احترام نمی رسد که به آنها کمک کند راهی برای تمرین عشق به خود بیابند.
اما مشکل این است که شیوه‌های معمولی خوددوستی که افراد برای ایجاد احساس بهتر استفاده می‌کنند، حتی به روح یک فرد «عادی» که مشکلی با احترام کم ندارد، نمی‌رسد.
آیا عشق به خود خودشیفتگی است؟
تقریباً مثل این است که ما مشروط شده‌ایم که دوست داشتن خود را فراموش کنیم، به جای عشق به خود، تنفر از خود را تمرین کنیم و حتی وقتی از خود تعریف می‌کنیم، تا حدودی احساس شرمندگی یا شرمندگی کنیم، آیا این خودشیفتگی نیست؟
پاسخ منفی است، اتفاقا.
دوست داشتن خود، تمرین عشق به خود و تمجید از خود به هیچ وجه خودشیفتگی به عنوان یک ویژگی مستقل نیست.
اما این یک ویژگی است که در اکثر افراد وجود ندارد.
عشق به خود یعنی دوست داشتن خود - این یک وظیفه نیست
بنابراین، با وجود اینکه بسیاری از مقالاتی که در اینترنت یافت می‌شوند، راه‌هایی را برای «تمرین عشق به خود» نشان می‌دهند، ما پیشنهاد می‌کنیم که بزرگ‌ترین و مهم‌ترین قدم در چنین شیوه‌هایی این است که یاد بگیریم خود را دوست داشته باشیم.
منظور ما واقعا خودت را دوست داشته باش، هیچ بهانه ای برای لبیک گفتن در چنین موضوعاتی وجود ندارد، به خصوص نه به این دلیل که چگونه عشق به خود را تجربه می کنیم، یا در مقابل «نفرت از خود» بسیار رایج است که در ذهن و فیزیولوژی ما رخ می دهد. سپس شروع به تجلی در تجربیات ما در زندگی می کند و انتخاب های ذهنی و فیزیولوژیکی ما را اعمال می کند.
به همین دلیل است که شیوه‌های مراقبت از خود به‌عنوان شکلی از عشق به خود، هیچ کمکی به فرد نمی‌کند تا عشق واقعی را که زندگی را تغییر می‌دهد، که همه ما شایسته تجربه آن هستیم، بیاموزد.
چگونه یاد بگیریم خودمان را دوست داشته باشیم؟
تمرین عشق به خود با در نظر گرفتن واقعی ترین نیت باید با این سوال شروع شود که چگونه خودم را دوست دارم؟ این سوال باعث می شود که ذهن یک فرد به این فکر کند که چرا به اندازه کافی خود را دوست ندارد، که اغلب به ما کمک می کند تا بفهمیم چگونه مشکل را حل کنیم.
همچنین، توجه به زمانی که در حال تمرین نفرت از خود هستیم، یا زمانی که باید عشق به خود را تمرین کنیم، خود را ناتوان می‌کنیم، همچنین راهی عالی برای شروع تغییرات است. شما می توانید در هر جایی از زندگی خود باشید، هر کاری را که باید انجام دهید انجام دهید، و همچنان می توانید آگاهی خود را به زمان هایی که تصمیم می گیرید به اندازه کافی خوب نیستید بیاورید و سپس این الگو را اصلاح کنید.
حتی فکر کردن به این سؤالات چیزی را در فیزیولوژی شما برمی انگیزد، که نشان می دهد این نوع شیوه های خوددوستی واقعاً تفاوت ایجاد می کنند، در حالی که ممکن است «روش های سطحی عشق به خود» را در گذشته امتحان کرده باشید. واقعاً فیزیولوژی درونی شما را تا حد زیادی تغییر نمی دهد، جدای از اینکه به شما کمک می کند تا به طور موقت احساس آرامش یا خوبی داشته باشید.
اصلاح گفتار درونی خود
بنابراین، وقتی متوجه می‌شوید که خود را دوست ندارید، از خود نفرت دارید، یا خود را ناتوان می‌کنید، چه می‌کنید.
پاسخ ساده است!
هر یک از این جملات را بارها و بارها در ذهن خود تکرار کنید (به طور ایده آل با اولین شروع کنید).
- 'من کافی هستم'
- 'من خوبم،'
- 'من قادر هستم.'
- 'من عالی هستم.'
- 'من عاشق هستم.'
- 'من عاشقم.'
- 'من مهربان هستم.'
- 'من _______ هستم (هر نظر دلخواه خود را برای خود وارد کنید.)
اجازه دهید فیزیولوژی شما واقعاً احساس «کافی بودن» را تجربه کند، حتی اگر در ابتدا فقط برای یک ثانیه این کار را انجام دهید.
اما تسلیم نشوید و تا زمانی که احساس بی لیاقتی از بین نرود از شعار دادن دست نکشید.
این تمرین را از صمیم قلب انجام دهید و تماشا کنید که چگونه نه تنها اعتماد به نفس و عزت شما رشد می کند، بلکه چگونه تجربیات شگفت انگیزی که باعث ایجاد اعتماد به نفس، توانمندسازی و شگفت انگیز می شوند، شروع می شود.
در حال حاضر، این شکل از عشق به خود ممکن است زیاده‌روی‌کننده‌ترین راه نباشد، اما یکی از مؤثرترین راه‌ها برای کنترل خود، روح و روان‌تان در حال حاضر است.
عشق به خود چیزی است که همه ما باید به خود ابراز کنیم. این چیزی است که ما باید احساس کنیم - اگرچه یک تجربه نیست - عشق به خود یک حالت وجودی است. و هنگامی که به آن مکان رسیدید، جایی که از ناتوانی در خود دست کشیدید و شروع به دوست داشتن و پذیرش واقعی خود کردید، ایرادی ندارد که در چند مورد از تجربیات شگفت انگیز «عشق به خود» که این روزها بسیار محبوب هستند، افراط کنید.
فقط به این دلیل که خودتان را دوست دارید و می پذیرید و می دانید که مستحق چنین اغماض هایی هستید!
اشتراک گذاری:
