آسیب های دوران کودکی چگونه بر روابط تأثیر می گذارد؟

حقیقتی وجود دارد که همچنان حقیقت را در زندگی حفظ می کند، شما نمی توانید اعضای خانواده یا چیزهایی را که در کودکی از خانواده اصلی خود تجربه کرده اید انتخاب کنید. ترومای دوران کودکی راهی برای بازگشت به خط مقدم افرادی دارد که دوست دارند برای همیشه آن را سرکوب کنند و دیگر هرگز دوباره به آن مراجعه نکنند.

ترومای پردازش نشده در میان مشکلات زناشویی ظاهر می شود

در ازدواج، صدمات و آسیب های گذشته می تواند هسته و جوهر رابطه را بدتر کند و زخم های التیام نیافته گذشته را آشکار کند. تروما و اندوه پردازش نشده می تواند در طول مشاجره ظاهر شود،اختلافات زناشویییا موقعیت هایی که در آنها همسرشان چیزی را که در دوران رشد از سر گذرانده اند به آنها یادآوری می کند و در واکنش به آنها سر می زند.

ضروری است که به یک ازدواج شفا یافته از آسیب عاطفی وارد شوید

آسیب عاطفی التیام نیافته می تواند در ازدواج به صورت ناامنی، ترس و الف تجلی یابدعدم صمیمیتو در نهایت قطع کامل. وقتی به آن فکر می کنید، در خانواده های اصلی ما است که اصول اعتماد را یاد می گیریم. همانطور که افراد شیرخوار درمانده باید برای غذا، بقا و محبت به والدین اعتماد کنند. اگر این اعتماد به هر طریقی به خطر بیفتد، ممکن است با اعتماد کامل در ازدواج یا روابط عاشقانه مشکل داشته باشید. این می تواند عصبانیت پنهان و ناتوانی در اتصال ایمن به شریک خود را ایجاد کند. اینکه افراد چگونه به دیگران پیوند می خورند و به آنها وابسته می شوند به وابستگی اولیه آنها به خانواده اصلی خود بستگی دارد. این دلبستگی و پیوند می تواند تحت تأثیر آسیب های دوران کودکی قرار گیرد و در نتیجه ازدواج آینده فرد مجروح را تحت تأثیر قرار دهد.

برای افراد بسیار مهم است که بدانند چگونه با مردم ارتباط برقرار می کنند تا منشاء ناتوانی در برقراری ارتباط کامل را کشف کنند. وقتی افراد بیشتر عمر خود را در حالت بقا گذرانده اند ممکن است به عشق بخواهند اما نمی دانند چگونه آن را بدهند یا دریافت کنند. بزرگ شدن فرزند یک فرد الکلی یا قربانی هر نوع سوء استفاده عاطفی، فیزیکی یا جنسی باعث بروز مشکلات اساسی می شود.

مشکلاتی که ریشه در آسیب های دوران کودکی دارد

این مسائل یا مشکلات اصلی می تواند ترس از رها شدن باشد،عزت نفس پایینمشکل در عشق ورزی، مشکل در دریافت محبت و تحمل زیاد در برابر رفتار نامناسب.

ترس از رها شدن یک موضوع اصلی است که در آن فرد از خانواده اصلی خود رها شده است. افرادی که این مشکل اصلی را تجربه می کنند به هر کسی بخصوص در یک رابطه عاشقانه می چسبند. آنها مرزها و گاهی استانداردهای خود را پایین می آورند تا دوباره رها نشوند. در ازدواج، به نظر می رسد که همسر بسیار نیازمندی است که ترس عمیقی از تنها ماندن در کودکی دارد و باعث ایجاد مشکلات جدی ناامنی می شود. افرادی که تحمل رفتارهای نامناسب بالایی دارند، مشکلات رهاشدگی نیز دارند. در ازدواج، به نظر می رسد که همسر مورد نظر برای اینکه طرف مقابل او را ترک نکند، می پذیرد و بدرفتاری های مکرر را انجام می دهد.

آنها همچنین ممکن است از هسته رنج ببرند مسئله عزت نفس پایین و به دلیل آنچه در خانواده اصلی خود تجربه کرده اند، خود را شایسته برخورد خوب نمی دانند. بنابراین، آنها مرزهای سستی خواهند داشت در حالی که به طور مداوم قلب شکسته را با هزینه شخصی خود تجربه می کنند. آنها توانایی ایستادن در مقابل رفتار نامناسب یا سوء استفاده ای که مایل به پذیرش آن هستند را ندارند. خبر خوب این است که مسائل اصلی را می توان با درمان و تمایل به جدا شدن از اختلال عملکرد گذشته خود بهبود بخشید.

اشتراک گذاری: