معنای مشترک در ازدواج چیست؟

دکتر جان و جولی گاتمن در مورد ایده معنای مشترک در یک ازدواج بحث می کنند. معنای مشترک همان چیزی است که زن و شوهر با هم ایجاد می کنند و مانند همه معانی ، به نمادها متکی است. نمونه هایی از نمادها شامل این موارد است خانه ، سنت ، و شام ، و معنی یک نماد مفید را می توان با این س questionال کشف کرد ، 'واقعاً خانه برای شما چه معنی دارد؟' مسلماً خانه بسیار بیشتر از دیوارها و سقف خانه است. یک خانه شامل همه امیدهای ما برای ارتباط ، ایمنی ، امنیت و عشق است. این مرکز همچنین یک فعالیت برای یک خانواده است ، خواه زن و شوهر باشد یا خانواده ای که دارای فرزند باشد.

پیوستن معنای متفاوت به نمادهای مهم می تواند در ازدواج ایجاد تعارض و سوerstand تفاهم کند ، خصوصاً اینکه معنای آن اغلب مشخص یا بیان نشده است. همسری که در یک آپارتمان در داخل شهر بزرگ شده را به عنوان تنها فرزند یک مادر تنها در نظر بگیرید. خانه برای او عمدتا محلی برای خواب ، دوش گرفتن و تغییر لباس بود و بیشتر فعالیت های اجتماعی و خانوادگی از جمله غذا خوردن و مشق شب در بیرون از خانه اتفاق می افتاد. این مرد با همسری ازدواج می کند که در یک خانواده پرجمعیت بزرگ شده و تمام وعده های عصرانه را با هم در خانه می خوردند ، اغلب اوقات با یک بازی ورق یا بحث و گفتگو درباره وقایع روز دنبال می شود. هنگام ازدواج ، یکی از اولین مشکلاتی که با آن روبرو می شوند تمایل متفاوت آنها به شب ماندن در خانه است.

یک مثال: قدم زدن

قدم زدن چیزی است که همیشه دوست داشته ام. من مخصوصاً عاشق پیاده روی در اواخر شب هستم ، در حالی که هیچ اتومبیل با سرعت در خیابان شلوغ ما وجود ندارد و مجبور نیستم از سگهایی که در حال راه رفتن هستند یا همسایگان می خواهند گپ بزنند طفره بروم. من ضد اجتماعی نیستم ، اما از پیاده روی به عنوان زمان آرام من برای تأمل لذت می برم. از نظر من صمیمیت تاریکی و آرامش یک دعوت قدرتمند برای برقراری ارتباط مجدد با خودم است. از طرف دیگر ، شوهر من یک برون گرا است که از خود بازتابی لذت نمی برد و راه رفتن را خیلی آهسته می داند. از راه رفتن متنفر است!

در اوایل ازدواج ما خودم را عصبانی و تلخ دیدم که او با من راه نمی رود. وقتی توانستم او را مقصر بدانم که با من راه می رود ، تجربه خوشایند نبود زیرا او نمی خواست آنجا باشد و پیاده روی های ما اغلب به مشاجره تبدیل می شد. من تصمیم گرفتم که عادلانه نیست که از او بخواهم با من راه برود ، و این کار را متوقف کردم. من همچنین بررسی کردم که چرا پیاده روی او با من بسیار مهم است. من کشف کردم که به اشتراک گذاشتن آن برش کوچک از زمان و مکان صمیمی در پایان روزهای ما یک نماد مهم برای من است - نمادی از ارتباط. وقتی شوهرم ترجیح داد با من راه نرود ، من آن را به عنوان رد ارتباط با من تعبیر کردم من ، و این مرا عصبانی کرد. هنگامی که فهمیدم عدم تمایل او برای راه رفتن با من هیچ ارتباطی با رد من یا ازدواج ما ندارد ، به پیاده روی های انفرادی خود ادامه دادم.

به اندازه کافی مضحک ، حالا که دیگر او را تحت فشار قرار نمی دهم ، شوهرم بیشتر عصرها در یک پیاده روی به من می پیوندد. از نظر او ، این ورزش و فرصتی برای طوفان مغزی با من است ، اما برای من ، حسرت من برای ارتباط با همسرم را پاسخ می دهد. از آنجایی که در مورد آن بحث کرده ایم ، معنای مشترک و جدیدی را برای پیاده روی های خود ایجاد کرده ایم - زمانی که می دانیم می توانیم به یکدیگر توجه کنیم ، حمایت کنیم و 'آنجا' برای یکدیگر باشیم.

بردن

زوجین باید با چند س simpleال ساده معنای پشت نمادهای خود را کشف کنند: این چه نقشی در سالهای رشد شما داشته است؟ ' عمیق ترین آرزوی شما برای این کار چیست؟ ' با استفاده از گفتگوی زوجین ، زوجین می توانند درباره یکدیگر و نحوه تأمین نیازهای یکدیگر بیشتر بدانند. این ابزار برای بازگرداندن احساس دوستی و 'ما' که بنیان یک ازدواج قوی است بسیار مفید است.

اشتراک گذاری: