زندگی با همسر بیمار روانی؟ در اینجا 5 راه برای مقابله وجود دارد

در این مقاله

• با آگاهی ، فهم می آید
• همدردی کنید
• نه توانمند و نه درمانگر آنها
• به دنبال کمک حرفه ای باشید
• مراقبت از خود را فراموش نکنید

اینکه چگونه بیماری روانی بر روابط تأثیر می گذارد می تواند نه تنها از پویایی روابط شما بلکه از خودتان نیز آسیب ببیند. بعضی روزها خوب است. بعضی ها بد هستند.

روزهای دیگر احساس می شود پایان رابطه شما با کسی است که او را خیلی دوست دارید و سوگند یاد کرده اید که دوستش داشته باشید و بیماری و سلامتی را تحمل کنید.

اگرچه تحقیقات زیادی در مورد چگونگی تأثیر بیماری روانی بر روابط ، به ویژه در زمینه ازدواج وجود ندارد ، شما می توانید اینترنت را جستجو کنید ، و بسیاری از داستان های شخصی درباره زندگی مشترک با همسر بیمار روانی را پیدا خواهید کرد اما مهمتر از همه ، راههای کنار آمدن.

1. با آگاهی ، درک می شود

آغاز هر مرحله از رابطه متفاوت خواهد بود و به تنظیمات مختلفی نیز نیاز دارد. این حتی در آنچه جامعه به عنوان یک رابطه 'عادی' تعریف می کند صادق است.

قبل از ازدواج ، ممکن است سلامت روان همسرتان آشکار شده باشد. حتی ممکن است در بهبود آنها نقش اساسی داشته باشید ، اما در ازدواج هایی که هنگام ازدواج بیماری روانی به وجود می آید (به عنوان مثال افسردگی پس از زایمان) ، توصیه می شود که اطلاعات مربوط به تشخیص همسرتان را بخوانید.

وقتی در مورد تشخیص همسرتان مطالعه می کنید ، خودتان را تجهیز می کنید تا بتوانید همسرتان را بهتر درک کنید.

این به شما امکان می دهد هر دو شرایط زندگی خود را بهتر کنید و به شما این امکان را می دهد که شریک زندگی خود را با نگاهی متفاوت و بدون قضاوت ببینید. از این گذشته ، دوست داشتن همسرتان همراه با دوست داشتن او با درک عمیق و عاری از هرگونه قضاوت ضمنی است.

همچنین توجه به این نکته مهم است که به محض شروع به خواندن علائم و تشخیص ها ، ممکن است در ابتدا شما را از کار بیندازد.

برخی از علائم فقط یک 'نگرش منفی' ظاهر می شوند. همیشه قلب و ذهن خود را باز نگه دارید.

مراقب آنچه می خوانید باشید و به خاطر داشته باشید که هدف از مطالعه شما درک همسرتان است ، نه قرار دادن آنها در یک تعریف یا برچسب.

هرچند مواظب باشید منابع بی شماری در اینترنت وجود دارد ، شما باید منابع قابل اعتماد را انتخاب کنید تا از سردرگمی بیشتر جلوگیری کنید.

مطالعه درباره چگونگی تأثیر بیماری روانی بر روابط می تواند شروع خوبی باشد.

2. همدردی کنید

وقتی کسی را دوست دارید ، با او همدلی می کنید.

تفاوت بین همدردی و همدلی این است که با همدلی ، 'سعی می کنید به جای آنها راه بروید' و عمیق تر از آن. شما درک عمیقی از آنچه در جریان است دارید.

وقتی احساس همدردی می کنید ، با احساسات دردناک یک فرد در ارتباط هستید. شما می توانید احساسات خود را برای محکم کردن قضاوت خود مانع از توانایی خود برای کمک به فرد بی طرف کنید. اما با همدلی ، قضیه کاملاً متفاوت است.

وقتی از رویکرد همدلی استفاده می کنید ، از موضع درک مطلب کمک می کنید.

این شامل یا فهمیدن صریح آنچه فرد دیگر تجربه می کند ، یا درخواست از فرد دیگر ، (یا اشخاص ثالث در صورت عدم توانایی در برقراری ارتباط خوب) به شما کمک می کند مرزها و دشواری های آنها را درک کنید.

با استفاده از این روش ، تفکر انتقادی فرد دیگر را تشویق می کنید.

همسر فهمیده بودن به معنای این است که شما فقط احساس خود را احساس نمی کنید. این همچنین بدان معنی است که درک اصیل شما از آگاهی از آنچه آنها می گذرانند ناشی می شود ، که به اولین نکته ما مربوط می شود - تجهیز خود به دانش.

3- توانمند کننده و درمانگر آنها نشوید

تأثیرات سلامت روان بر روی یک رابطه این است که تبدیل شدن به یک توانمند یا درمانگر بسیار آسان است. وقتی کسی را عمیقاً دوست داشته باشید این است که برای عزیزتان هر کاری انجام می دهید ، و این شامل ، گرچه نه از روی عمد ، تبدیل به توانمندی وی می شود.

توانایی یک فرد مبتلا به بیماری روانی به این معنی است که شما رفتارهایی از خود نشان می دهید که گرچه سو mal نیت ندارند اما کاملاً مفید نیستند. شما در حال تقویت رفتار منفی هستید از این رو اصطلاح 'فعال کردن' است.

به عنوان مثال ، ارتباط داشتن با شخصی که مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته است به این معنی است که همسرتان دید بسیار افراطی و افراطی نسبت به خود دارد.

چگونگی تأثیر این نوع بیماری روانی بر روابط می تواند با زالوی خون که از قربانیان بیرون می کشد قابل مقایسه باشد. هرچه بیشتر سرگرم کنید و آنها را در اولویت قرار دهید ، اختلال آنها را بیشتر قادر خواهید ساخت.

افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی خودشیفته تمایل دارند که خود را مرکز جهان بدانند. این افراد خودشیفته نیازهای خود را تنها نیازی که باید برآورده شود می بینند. ازدواج با آنها ممکن است به این معنی باشد که در نهایت نیازهای شما برطرف می شود. با انجام این کار آنها را بیشتر قادر می سازد.

کار خطرناک دیگری که ممکن است به عنوان همسر حامی انجام دهید ، درمانگر بودن آنها است.

فراتر از تجهیز خود به مهارت ترین روش ها برای کمک به شریک زندگی ، وظیفه شما نیست که درمانگر آنها باشید. این کار طولانی مدت برای هر دوی شما یا برای هر آنچه از خانواده شما باقی مانده است کار نخواهد کرد.

این صرف نظر از اینکه از نظر روانشناختی آماده باشید اشتباه است. برای انجام فعالیت های درمانی خود در زمینه بهبودی همسرتان ، از متخصصان خارج از ازدواج خود حمایت بخواهید. نقش شما این است که در میان تلاش های بهبودی همسرتان ، عشق ، حمایت ، همدردی و همدلی داشته باشید.

4. به دنبال کمک حرفه ای باشید

در هنگام مقابله با هر بیماری ، همیشه جستجوی کمک حرفه ای اولویت اول است.

اینکه چگونه بیماری روانی همسرتان بر روابط یا ازدواج شما تأثیر می گذارد ، قطعاً خود این رابطه را تحت تأثیر قرار خواهد داد ، از این رو توصیه می شود در قالب جلسات مشاوره از متخصصان کمک بگیرید.

حضور در جلسات درمانی و مشاوره با درمانگران حرفه ای مطمئناً برخی از مشکلات پردازش احساسات شما به عنوان یک زوج را برطرف می کند.

علاوه بر این ، این به شما کمک می کند تا دانش خود را در مورد مقابله و راهکارهای ارتباطی برای بهبود روابط خود با همسرتان کسب کنید.

از طریق مشاوره ، شما در شرایطی به یک دیدگاه متفاوت ، یک دیدگاه جدید و هماهنگی مجهز می شوید که کنار آمدن با آن ناگزیر دشوار است.

متاهل بودن با کسی که دارای یک بیماری روانی است ، بسیار زیاد احتمال دارد که شما احساسات حیرت انگیزی نسبت به همسرتان داشته باشید یا باعث شود شما به دلیل تجربه احساس گناه کنید - این یک حلقه باطل است!

به عنوان مثال ، ممکن است نسبت به شریک زندگی خود احساس انزجار ، ناامیدی ، نارضایتی یا حتی خصومت داشته باشید حتی اگر می دانید آنها نمی توانند به اوضاع کمک کنند.

فرسودگی شگفت آور نیست.

چنین احساسات آزار دهنده ای را می توان با کمک مشاوره و درمان به طرز سودمندی بررسی کرد.

از طریق درمان ، زوجین می توانند بفهمند که چگونه محدودیت های محکم ایجاد می کنند و به درستی دیدگاه خود را در رابطه ابراز می کنند ، اگرچه در حال حاضر ، و در حالی که همسر شما بیمار روانی است ، تمرکز باید بر روی مقابله باشد (همسر ناپایدار ذهنی قرار نیست اکنون می توانید در این رابطه سرمایه گذاری کنید) درمان به شما کمک می کند تا با این مسئله کنار بیایید.

5- مراقبت از خود را فراموش نکنید

مراقبت از خود هرگز خودخواهانه نیست. این یک ضرورت است که شما با همسر مبتلا به بیماری روانی ازدواج کرده اید. اگر مراقبت از خود را فراموش نکنید ، در معرض خطر ابتلا به بیماری روانی قرار دارید که این امر خطر ازدواج شما را نیز به خطر می اندازد.

مراقبت از خود به معنای آبگرم مجلل یا حمام گران قیمت نیست. شما فقط می توانید با اطمینان از اینکه غذای مقوی می خورید ، خواب کافی دارید ، ورزش می کنید یا سعی می کنید سرگرمی مورد علاقه خود را بیاموزید یا یاد بگیرید ، فقط مراقبت از خود را تمرین کنید.

این عادت ها می توانند در کمک به شما در کنترل فرسودگی شغلی بسیار مهم باشند.

مراقبت از یک شریک مبتلا به بیماری روانی می تواند بسیار استرس زا باشد به همین دلیل شما باید مراقبت بهتر از خود را انجام دهید.

فراموش نکنید که برای کمک و حمایت از همسرتان از کمک و پشتیبانی ارائه شده توسط خیریه ها و خدمات حمایتی که (یا باید) با آنها کار می کنید ، استفاده می کنید. آنها بهتر از بیشتر چالشهای داشتن همسر مبتلا به بیماری روانی را می دانند و غالباً خدمات حیاتی برای کمک و حمایت از شما نیز به عنوان بخشی از بسته مراقبت خود ارائه می دهند.

زندگی چالش های مختلفی را برای شما به عنوان یک زوج متاهل ایجاد خواهد کرد ، از جمله سلامت روان همسرتان. اینکه چگونه بیماری روانی بر روابط تأثیر می گذارد بسته به تشخیص و شدت آن متفاوت است. به عنوان یک همسر دوست داشتنی ، مهم است که حمایت کنید اما در عین حال از نظر جسمی و روحی سالم باشید ، بنابراین می توانید بیشتر از همسر بیمار روانی خود مراقبت کنید. موارد فوق سازوکارهای مختلفی برای کنار آمدن شما برای انجام چنین کاری هستند.

یک مشارکت قوی و سالم می بیند که بیماری روانی یکی دیگر از موانع قابل کنترل و غلبه بر آن است. ازدواج یک مشارکت است و این بدان معنی است که مراقبت از رابطه در زمان بیماری هر دو به عهده شماست. با همکاری و عشق ، ازدواج شما حتی در سخت ترین شرایط نیز مقاومت خواهد کرد.

اشتراک گذاری: